
Gelopen: woensdag 21 december 2022 Etappe: 13,4 km / Totaal: 28,2 km
Een suf dorp, zo noemen sommigen Castricum, het startpunt van deze 2e etappe. Anderen roemen juist het ontbreken van de randstedelijke hectiek in deze provincieplaats met goed 35.000 inwoners. En die laatsten hebben een punt, het Noordzeekanaal lijkt dit gedeelte van Noord-Holland op een plezierige wijze te vrijwaren van die grootstedelijke drukte en poeha. Met die beschermende buffer van het kanaal in de rug is de ligging van Castricum ook aantrekkelijk: groene weiden aan drie kanten en leunend tegen het Noord-Hollands duinreservaat. Als je het station aan de westkant verlaat stap je zo het duinlandschap in. En vergeet niet meteen naar het Huis van Hilde te kijken, het provinciaal archeologisch museum waarvan alleen de architectuur al het kijken meer dan waard maakt.
Castricum verlaten we door eerst de winkelstraat te nemen, met meteen rechts een prima bakker (Brakenhoff) en een voor een plaats van deze omvang fantastische boekhandel wat verder links (Laan). Wees er maar zuinig op, Castricum!
Snel bereiken we het uitzicht over een schitterend open en groen polderlandschap dat welhaast tot aan de einder reikt en kenmerkend is voor de lage delen van Holland. En het mag dan, alle natuurinspanningen ten spijt, wel allemaal raaigras zonder enige smetje zijn tegenwoordig, het levert wel prachtige plaatjes op. Ruimte en weidsheid is wat je hier vindt. Het veenweide-landschap, ruim 50.000 ha in Noord-Holland, domineert deze etappe. Voor wandelaars een eldorado, al houden teveel boeren hun land gesloten voor wandelaars. Maar in Noord-Holland bron van veel discussie en meningsverschillen: bodemdaling, verdroging, stikstofemissie en CO2-uitstoot, bedreigde vogelsoorten. Economische belangen lijken toch nog altijd te prevaleren. Gelukkig zorgt Natuurorganisatie Landschap Noord-Holland voor steeds meer bescherming door aankoop, beheer en herstel van natuurgebieden.
De route bereikt nu de Zaanstreek, eerst het schilderachtige Krommeniedijk, en later Krommenie. Houten huizen in Zaanse stijl, groot en klein, chique en eenvoudig. En natuurlijk veelal in die kenmerkende Zaans-groene kleur. Hout omdat dat goed voorradig was in dit gebied en bovendien om dat het lichte huizen voor deze zompige bodem opleverde. Begin 20e eeuw maakte de nieuwe woningwet daar een eind aan, hout voor woonhuizen werd verboden. De route eindigt bij station Krommenie-Assendelft, een nieuw modern ‘doortocht’ (excuus: transparant) station uit 2008. Daar is ook de oprukkende randstad meteen zichtbaar in de vorm van de grote Vinex-wijk Saendelft.
De GPX-file voor deze etappe vind je hier.