Gelopen: woensdag 6 december 2023 Etappe: 17,5 km / Totaal: 190,3 km
Steenstraat, Ketelstraat en Velperplein: veel verder dan de Monolopy-straten reikt onze kennis van Arnhem eigenlijk niet. Foei, ja. Het station in Arnhem hebben we als begin- of eindpunt niet nodig. Dus we zouden om de stad heen kunnen lopen, maar doen dat met opzet niet. We mijden wel de drukke binnenstad, we willen de parken zien. De route loopt met een fraaie boog door de parken Sonsbeek, Klarenbeek, Angerenstein en Presikhaaf. Veel van de parken zijn al vroeg in de 19e eeuw naar het voorbeeld van de Engelse landschapsstijl aangelegd. Samen zeker een fraai visitekaartje voor de stad.
Maar dan doen we het begin van deze top-etappe -want dat vinden we het- tekort. Terug naar startpunt Oosterbeek, waarin we door de heel aardige Weverstraat afdalen naar de Nederrijn. De zon schijnt op deze decemberdag en dat maakt de eerste kilometers langs de uiterwaarden tot een wandelsnoepje. Mis de afslag naar het Unksepad niet: het is prachtig achterommetje. In het uiterwaardengebied is in de afgelopen jaren flink in natuurherstel geïnvesteerd en dat is te zien. De Nederrijn haalt het qua omvang niet bij die andere Rijn-tak, de Waal, maar economisch is het belang altijd aanzienlijk geweest.
Als we Arnhem via Onderlangs binnenlopen, imponeert het met een on-Nederlandse allure met behoorlijk imposante bebouwing op de hoge stuwwal die hier meteen vanaf de oever omhoog reikt. Het ‘kruipend’ ijs stopte lang geleden zo’n beetje bij Arnhem en de vooruitgeschoven aarde werden de heuvels aan de noordkant van de stad. Om al die hoogteverschillen te overwinnen is dit onverwacht een etappe met de nodige trappen. En met zo’n trap bereiken we in Park Sonsbeek ook het hoogste punt van onze tocht tot nu toe: ruim 70 meter. De straten en buurten die we zien zijn sfeerrijk en ogen welgesteld. Let ook even op deze voormalige ULO-basisschool uit de jaren ’30 aan de Heselbergherweg, nu verbouwd tot woningen maar nog mooi intact. De architect wil het zelfs ‘het paleis op de heuvel’ noemen.
Als we het dan toch over bijzondere gebouwen hebben dan verdient het gebouw van de Hogeschool Van Hall Larenstein bij de entree in Velp vermelding: welhaast een UFO gelijk. Dat geeft nog enig cachet aan het bereiken van ons eindpunt, want hoe fraai we deze etappe zelf ook vinden, van de laatste kilometers naar Velp moet je het niet hebben. Het NS-station bereiken we na 17,5 km.
De GPX-file voor deze etappe vind je hier.
Ha T&J, jullie gaan gestaag verder. Deze omgeving is inderdaad prachtig. Oosterbeek en het Onderlangs roepen hier goede herinneringen op. Mooie plaatjes. Ga zo voort.