Gelopen: donderdag 14 november 2024 Etappe: 22,3 km / Totaal: 462,0 km
“Wir fahr’n, fahr’n, fahr’n, auf der Autobahn”. Het electro-popnummer van Kraftwerk (1974) dreint door ons hoofd op de route van Melle naar Bünde, die zich slingert rond de A30. Geen vrees, we lopen heerlijk rustig, veel over verharde fietsroutes. Maar een klein stukje loopt wel even langs die A30.
Een wandelaar hoort zich verre te houden van alles wat met auto’s te maken heeft, maar we zochten toch even naar de geschiedenis van die A30. Dat Hitler het land aan de Autobahn heeft geholpen is pure Nazi-propaganda. Al in 1932 werd, in navolging van Italië waar de eerste snelweg -een weg zonder kruisingen, gescheiden rijbanen en dus zonder tegemoetkomend verkeer- al in 1924 werd gebouwd, de eerste Duitse Autobahn van 20 kilometer tussen Keulen en Bonn geopend door notabene Konrad Adenauer. Als toenmalig burgemeester van Keulen viel hem die eer te beurt, Hitler kwam pas in het jaar daarna, 1933, in Duisland aan de macht. Dat die Duitse Autobahn uiteindelijk iets iconisch kreeg is dan natuurlijk vooral te danken aan het feit dat 130 veelal een maximum adviessnelheid is en je er zo hard mag als je wilt. Die A30 die vanaf de Duitse grens nooit ver bij ons vandaan is geweest eindigt bij Bad Oyenhausen dat we de volgende etappe hopen te bereiken. In heel Duitsland kun je over bijna 14.000 kilometer over Autobahnen scheuren. Als het tenminste ‘kein Stau gibt’.
Bünde waar we vandaag nog steeds in de Ravensberger Mulde naartoe wandelen is van de omvang van Melle waar we gisteren waren. En net als Melle ligt ook Bünde aan de Else. Niet dat die Else nou zoveel voorstelt. De rivier is dik 32 kilometer lang en is een aftakking van de Hase die we eerder tegenkwamen. Na Bünde mondt de Else na een paar kilometer uit in de Werre, die op zijn beurt later oostelijk eindigt in de veel grotere Wezer. Die komen we als het goed is op de route dan ook nog tegen.
Bünde heeft een tabaksverleden, ontstaan uit de vroegere tabaksteelt bij boerderijen om het hoofd financieel boven water te houden. Het hielp dat Bünde een ligging kreeg aan de spoorlijn wat de aanvoer en verspreiding van tabak en tabaksproducten vergemakkelijkte. Bijzonder is dat de laatste van de tabaksfabrieken, Arnold André, ook nog in productie is al komen de tabaksproducten ter verwerking nu uit de Dominicaanse Republiek. Het stadje heeft er ook een prachtig bakstenen tabakspakhuis, vlakbij het station, aan overgehouden.
Naar goed gebruik werd het stadje in WO II enkele malen flink gebardeerd. En dat is te zien hoewel er naoorlogs is er veel herbouwd. In Bünde is het weer mogelijk om op de trein te stappen, de intercity Amsterdam-Berlijn heeft er een stopplaats.
Hier staat de GPX-file voor deze etappe.
