37 Isenbüttel-Wolfsburg

Gelopen: zondag 27 april 2025                   Etappe: 15,6 km / Totaal: 693,1 km

Wolfsburg ademt Volkswagen. Al van afstand, lopend langs het Mittellandkanaal, domineren de vier fabrieksschoorstenen van de VW-Werke het uitzicht. Wolfsburg is met 127.000 een gemiddelde -en eerlijk gezegd weinig fraaie- provinciestad. Maar liefst 60.000 daarvan zijn in dienst bij Volkswagen. Welhaast iedere familie is daarmee met het autoconcern verbonden, al sinds de oprichting in de jaren 30 van de vorige eeuw.

De start was minder fraai dan de glansperiode van na de oorlog. VW en de groei van Wolfsburg hebben een Nazi-verleden. Er moest een betaalbare gezinsauto komen was het aanvankelijke plan maar wat er in 1938 verrees was een wapenproducent die pantservoertuigen van de band liet rollen. In de oorlog werd dat zelfs met dwangarbeid, meer dan 20.000 mensen, voortgezet. Maar wat vooral aan Volkswagen blijft kleven is het positieve beeld van de naoorlogse economische wederopstanding. Symbool van het ‘Wirtschaftswunder’. Voorspoed en groeiende welvaart, resultaat van kwaliteit en hard werken. ‘Made in Germany’ als kwaliteits-slogan, de VW-Kever als de alom aanwezige verbeelding daarvan.

Maar Wolfsburg houdt nu haar adem in. Volkswagen lijkt in een ‘perfect storm’ terecht te zijn gekomen. Vanuit het oosten blijken Chinezen veel beter te hebben begrepen dat elektrisch rijden de toekomst is. En ze maken die wagens goed en goedkoop. Tegelijkertijd rijzen de kosten in het Westen de pan uit: hoge lonen en dure energie. Om dat tij te keren moeten er 35.000 banen gaan verdwijnen. En waar zo’n 5 jaar geleden nog meer dan 2 miljoen VW’s in Duitsland van de band rolden, moeten dat er 700.000 minder worden.  Nou is dit niet de eerste crisis voor het autoconcern: er was economische malaise in de jaren 90, het gesjoemel met diesel-software een paar jaar terug, en recent een forse dip door Corona. Maar deze crisis lijkt fataler.

Nu domineert VW de stad tot in haar haarvaten. We bezoeken er het museum/pr-centrum Autostadt op de noordoever van het Mittellandkanaal, vlakbij het station en het kille en betonnen stadscentrum op de zuidoever. Het stelt ons wat teleur, het is al glorie en trots wat het daar ademt. Maar hoe zo’n auto nou gemaakt wordt, of wat de grote omwenteling van olie naar elektrisch betekent, laat staan de sociale geschiedenis van de streek en Wolfsburg in het bijzonder: niets van dat alles.

Weg zekerheid en vastigheid voor Wolfsburg. Ze moeten hem hier knijpen. De vergelijking met de steenkolenmijnen in Limburg en hoe dat afliep dringt zich op.

En hier staat de GPX-file voor deze etappe.

1 gedachte over “37 Isenbüttel-Wolfsburg”

Plaats een reactie